วันศุกร์ที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

เดี่ยว”อนุชัย”...แสงกับภาพถ่าย

        บ่าย 2 โมงตรงเป๊ะ ..เสาร์ที่ 13 กรกฎาคม 2556 @ บลจ.กรุงศรี ชั้น 1 อาคารเพลินจิต ทาวเวอร์  ฉันมีนัดกับ "อนุชัย ศรีจรูญพู่ทอง" ช่างภาพโฆษณาอันดับ 1ของเมืองไทย หลังจากเอาแต้มสะสมในบัตรเคดิต 999 คะแนน ไปขอรับสิทธิ์ ด้วยการส่งข้อความไปที่ PH 455XXXXXXXX แล้วก็มีข้อความส่งกลับมาว่า “ขอโทษค่ะ ท่านไม่สามารถลงทะเบียนได้ เนื่องจากสิ้นสุดระยะเวลาโปรโมรชั่น” ..แป่ววว!!! แต่เหมือนโชคเข้าข้าง อีก 2 วันต่อมา มีเจ้าหน้าติดต่อมาเชิญให้ไปร่วมกิจกรรมถ่ายภาพ โดยบอกว่ามีผู้สละสิทธิ์ อิชั้นเลยได้สิทธิ์นั่นเดี๋ยวนี้ (อิอิ)


               “อนุชัย” เป็นคนตรงต่อเวลามาก อาจเป็นคุณสมบัติที่ดีของผู้ที่ประสบความสำเร็จในชีวิต เพราะทุกเวลาและนาทีของพวกเขามันคงมีมูลค่ามหาศาล..เริ่มกันเลยดีกว่า กับบรรยากาศสนุกๆ ตลอด 2 ชั่วโมง แม้จะไม่ได้ความรู้อะไรมากนัก แต่ได้ “ความฮา” มาเต็มกระปุงโกย พี่แกฮามาก เพราะแกบอกว่าเป็นเพื่อนสนิทกับ “โน๊ต-อุดม”  งานนี้จึงรู้สึกเหมือนได้มาฟัง “เดี่ยว-อนุชัย”

               ช่วงครึ่งชั่วโมงแรก “อนุชัย” เล่าถึงเรื่องราวของตัวเองที่ต้องถูกเชิญมาเป็นวิทยากรตามงานต่างๆ และมีอยู่ครั้งหนึ่ง เขาถูกเทียบเชิญไปพูดให้ผู้บริหารบริษัททรูฯ ฟัง เขาออกตัวว่า ไม่เคยพูดให้ผู้บริหารฟัง เคยพูดแต่ให้ชาวบ้านฟังตามงานวัด งานปาหี่ นี่ผมจะถนัด


 ผู้เทียบเชิญ จะเรียก “อนุชัย” ว่าอาจารย์อนุชัย ทุกครั้ง จนเขาต้องบอกไปว่า ผมยังไม่มีสำนัก อย่าง อาจารย์หนู หรือเณร...อะไรงี้นะ แต่ตอนนี้ผมจะเลิกถ่ายรูปแล้ว อยากจะเป็นเป็นเกจิ(ฮา) แล้วจะเชิญไปพูดเรื่องอะไร ผมพูดจาเฮียนะ พูดไอ่สาด ไอ่เฮีย เลยนะ

               อีก 3 วันต่อมา ผู้เทียบเชิญเสียงหวานคนเดิม ก็ติดต่อกลับมาอีก แต่ตอนนี้เรียก “คุณอนุชัย” ผมว่าเธอคงเข้าใจโลกแล้ว ผมจึงถามว่ามีใครมาพูดอีกบ้าง เธอว่า ดร.สุเมธ สันติเวชกุล ผมก็...โอ้ววว ไม่ใช่แล้ว แล้วผู้เทียบเชิญเสียงหวาน ก็เลิกล้มความคิด แล้วบอกว่า เดี๋ยวผู้บริหารฯ จะติดต่อกลับมานะคะ
               ผู้บริหาร : เฮ้ย นี่กรูเกษม นะ
               อนุชัย : เกษมโปลีคลีนิครึเป่า (รู้แล้วว่าใคร)
ผู้บริหาร : นี่เมิงกวนประสาทลูกน้องกรู ก็มึงพูดเชี้ย  เลยจะเชิญมา
อนุชัย: มาฟังผมทรูจะเจ๊งได้เลยนะ ผมกลัวมากเลย คนที่มาฟังเขาเป็นคนตลกรึเปล่า ตกใจง่ายมั้ย ผมต้องอนุญาติให้ดมยาดมได้นะ เพราะเวลาผมพูดจะเชิญสิงสาราสัตว์ พ่อขุนราม มาหมด  



ที่เกริ่นมาทั้งหมดนี่ “อนุชัย” ออกตัวว่า เขาเป็นคนพูดจับฉ่าย และงานกิจกรรมอบรมถ่ายภาพ ซึ่งจัดเป็นครั้งแรกของฝ่ายบริการลูกค้าบัตรเครดิตกรุงศรีฯ คนมาฟังขั้นเทพมั้ย คือ คนส่วนใหญ่มองว่า “อนุชัย” เป็นช่างภาพขั้นเทพ แต่เขายืนยันว่าไม่ใช่เทพ แต่รู้จักและนับถือเทพอยู่ 3 คน คนแรก “เทพ เทียนชัย” คนนี้ตายไปแล้ว “ เทพ โพธิ์งาม” และ “เทพชัย หย่อง” คนนี้มีความรู้  ตอนนี้ผมกินข้าว ถ้าผมกินลมได้ ก็คงเริ่มเป็น “เทพ” แล้ว (ฮา
เกือบชั่วโมงผ่านไป..(เกือบๆ จะเข้าประเด็น (ฮ่าๆ) “อนุชัย” เผยเคล็ดลับการถ่ายภาพว่า “ ถ้าคนอื่นเห็นทำแล้ว เราอย่าทำ  รวมกันเราตาย แยกกันเราอยู่”  โดยขยายความว่า แม้ว่ามุมนี้สวยมาก แต่มีคนถ่ายอยู่แล้ว เราจะไม่ซ้อนหลัง ถ้ามันเป็นมุมที่สวยจริงๆ เราก็ถ่ายเพื่อเก็บไว้เท่านั้น
ดูเหมือนว่า”อนุชัย”จะเป็นคนที่มีเรื่องเล่ามากมาย และพวกเราที่นั่งอยู่ในห้องก็ไม่มีใครรู้สึกเบื่อกับเรื่องของเขา !!



“ เทคโนโลยีทำให้เข้าถึงสิ่งต่างๆได้ง่าย แต่มหาวิทยาลัยกลับสอนเด็กให้คนโง่ลง อาจารย์ส่วนใหญ่ไม่ปรับตัว ผมไปนิวซีแลนด์ เขายังสอนกล้องฟิล์มอยู่  ทั้งที่จริงใช้กล้องดิจิตอลก็ได้ แค่เอาสก็อตเทปปิดหลังจอ การ์ดมีความจุเท่าไหร่ให้ตั้งไว้แค่ 36 รูป ห้ามลบรูปทิ้ง แค่ให้โจทย์เดิมๆ เด็กจะเข้าสกิลเดิม ..”

แล้ว “อนุชัย” ก็แอบนินทาเด็กฝึกงาน 55++ เด็กฝึกงานชอบคิดว่าไม่ได้อะไร เด็กที่มาฝึกงานที่นี่ เสมือนปลูกต้นไม้ ที่ต้องหาน้ำแดกเอง ต้องคอยสังเกต และจำจำเอาเอง เวลาว่างๆ ค่อยมานั่งคุยกัน บางคนผมใช้ไปซื้อข้าวมันไก่ ซื้อกระดาษ มองอีกแง่หนึ่ง ก็จะได้รู้ว่าข้าวมันไก่ที่ไหนอร่อยจะได้ซื้อไปให้คนที่บ้านกิน ร้านไหนที่ขายกระดาษแผ่นยาวๆที่ร้านขายเครื่องเขียนไม่มี  เราทำอาชีพ ลูกค้าคงไม่ได้ต้องการได้งานที่เด็กฝึกงานทำ ไม่มีพวกคุณ บริษัทก็อยู่ได้  แต่พวกคุณมาแย่งอากาศ ห้องยิ่งเล็กอยู่ เข้าห้องน้ำก็กดน้ำเสียตังค์ แดกน้ำไปกี่แก้ว กูซื้อทั้งนั้นไม่ได้เสกมา แล้วเมิงยังชวนลูกน้องกรูไปกินเหล้า มาเป่าหูลูกน้องกรูอีก บล่าๆๆ..(จริงแล้วเขาเล่าฮามาก สงสัยมีปมกับเด็กฝึกงาน55++)



เริ่มกลับเข้าโหมดปกติ ..”อนุชัย” เอารูปที่ได้รับรางวัลจากเมืองคานส์มาโชว์ เล่าถึงที่มาที่ไปของภาพ ที่ถ่ายมาจากบึงฉวาก โดยควบคุมเรื่องแสง แสงที่สวยที่สุดคือแสง 45 องศา ส่วนกล้องที่ใครจะเลือกใช้รุ่นยี่ห้ออะไรนั้น เขาบอกว่าแล้วแต่กำลังทรัพย์ใครจะซื้อเฟอร์รารีมาขับ 10 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ขี่ช้างจับตั๊กแตน หรือถ้ารวยมาก มีเงินเหลือเยอะ   ทั้งนี้ “ความอเมซิ่งของภาพถ่าย “ มันอยู่ที่ตาใคร คือมันแข่งขันกันที่ลูกตา ไม่นับฝีมือ

และแล้วก็เข้าประเด็น “อนุชัย” สอนเรื่องแสงHigh key” กับlow key!!!
High Key  ทุกอย่างสว่างหมด แสงเข้าหมด ส่วนlow key แสงน้อยเน้นอารมณ์ น่าเกรงขาม เป็นภาพที่เน้นอารมณ์เป็นหลัก ไม่ต้องการให้เห็นรายละเอียด





ต่อด้วย “ทิศทางของแสง”  “แสงด้านหน้า”  แสงจากแฟลช จะให้ความรู้สึกแข็ง มีเงาอยู่ด้านหลัง อย่างภาพถ่ายจาก ไอโฟน ทุกคนจะกลัวแสงแฟลชมาก เพราะถ่ายมาแล้วหน้าเชี้ยเลย แถมตาแดงจุดๆ อีก ทั้งนี้ แสงด้านหน้า จะเป็นข้อยกเว้นของภาพข่าว ที่ต้องการจับจังหวะของภาพข่าวนั้น
“แสงจากขวามือ” ในระดับ 45 องศาจะสวยสุด หรืออาจใช้เปิดรูรับแสงช่วย  ส่วนแสงธรรมชาติที่สวย คือช่วงเช้า 9-10 โมง และช่วงบ่าย 2 โมงเป็นต้นไป ส่วนตอนเที่ยง ก็กินข้าวนั่งฟังเพลงไป
“แสงจากด้านหลัง” เทคนิคแสงแบบนี้ จะใช้ในการถ่ายทำภาพยนต์ เพื่อให้ภาพดูมีมิติ มีริมไลท์
“แสงด้านบน”  จะให้ความความลึกลับ แสงลักษณะนี้ เวลาถ่ายคนลูกค้าจะบ่น เพราะจะเห็นถุงใต้ตา(ฮา)  



(เริ่มนอกเรื่อง..เบรคอารมณ์กลัวคนฟังเบื่อ อิอิ) เคยมีรายการดิไอดอล “เปอร์” (สุวิกรม อัมระนันทน์)มาสัมภาษณ์ ผมเสียดายความหล่อ เขาถามว่าถึงแรงบันดาลใจในการถ่ายรูป ซึ่งผมจะเกลียดคำถามนี้มาก ผมตอบไปว่า ผมนับถือหลวงพ่ออยู่ 3 องค์ คือ  หลวงพ่อชอบ หลวงพ่อเงิน และหลวงพ่อสด  มันก็ทำหน้า งง (แบบว่าไม่เข้าใจมุก) จึงขยายความว่า ชอบ คือชอบทำในสิ่งที่อยากทำ  เงิน ก็ช่วยหล่อเลียงชีวิต และสด งานต้องมีความสด แล้วก็ถามต่อว่า พี่คับ อาชีพพี่ไม่ใช่ศิลปะชั้นสูง  แต่รับใช้พานิชศิลป์ ผมก็บอกว่า ถ้าศิลปชั้นสูง พี่ก็พอจะมีเพื่อนที่ทำงานอยู่ชั้น 83 ตึกใบหยกนะ แต่ก็ยังไม่เก็ต 55++

เข้าเรื่อง “ แสงด้านล่าง “ แสงลักษณะนี้ ภาพยนต์เกาหลีชอบใช้ ถ้าบ้านไม่ค่อยใช้เพราะมันดูน่ากลัว ลองเอาผ้าขนหนูคลุมหัวแล้วเอาไฟฉายส่องใต้คางดูซิ(ฮา) ในที่สุดก็จบภาคทฤษฎี “อนุชัย”บอกว่า วันนี้มีสาระที่สุุดแล้วที่ผมสอนมา ..555+


ท้ายชั่วโมงก่อนจบคอร์ส “อนุชัย” นำผลงานถ่ายโฆษณาของเขามาให้ดู ...ช่วยเปิดมุมมองและความคิดได้มากมายที่เดียว “แสง” มุมมอง และอารณ์ มันสำคัญมากๆ กับงานโฆษณา รวมถึงความคิดไอเดีย

แล้วก็ถึงภาคปฏิบัติถ่ายภาพนางแบบสาวชาวรัสเซีย ในชุดสีขาวครีม ซึ่งเธอมาโพสต์ท่าพริ้วไหวให้ทุกคนได้รัวชัตเตอร์กันหลายร้อยเฟรม แต่จะมีสักเฟรมไหม..ของฉันที่มัน “พอดูได้”...555++




         ถึงเวลามาเปิดรูปดู...มันก็ยัง งง!! เรื่องแสง?  แต่ภาพมันก็ดูสวยทุกรูปง่า เพราะ "นางแบบ" สวย "พี่ลีโอ" ว่างั้นปะ ..^^


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น